Артерийн гипертензи нь нийт хүн амын дунд хамгийн түгээмэл тархсан бие даасан эмгэг бөгөөд бусад эрхтэн системийн өвчлөлийн болон зүрх судасны эмгэгүүдийн голлох эрсдэлт хүчин зүйлд тооцогдож байна. Таргалалт, Чихрийн шижин (Диабет меллитус), тамхидалт зэрэг бусад эрсдэлт хүчин зүйлүүд нь мөн зүрх судасны эмгэг, цус харвалт үүсэх эрсдлийг улам нэмэгдүүлдэг. Ихэвчлэн шинж тэмдэг бүдэг байдаг тул эрт илрүүлгийг зөв, хүртээмжтэй хийх нь оношилгоонд чухал ач холбогдолтой.

Хамгийн багадаа 3 удаагийн ирэлтийн үзлэгт СД<120 мм МУБ ба ДД <80 мм МУБ байхыг хэвийн даралт гэх ба үүнээс ихсэх буюу (СД) ≥ 130мм МУБ ба диастолын даралт (ДД) ≥ 80 мм МУБ болохыг Артерийн гипертензи гэж үзнэ. Эхний авах арга хэмжээ нь жингээ хасах, дасгал хөдөлгөөн хийх, архи, тамхинаас татгалзах зэргээр амьдралын хэв маягийг өөрчлөх явдал юм. Эмийн эмчилгээнд удирдамжийн дагуу АХФС эсвэл АРХ, Шээс хөөх эм, КА эмийн бүлгүүдээр эхэлнэ. Бүлгийг сонгохдоо тухайн өвчтөний хавсарсан эмгэгийг харгалзан үзэх шаардлагатай.

Гол хүндрэлүүдийн нэг нь гипертензийн криз буюу артерийн даралт СД>180, ДД>110 ммМУБ-аас дээш огцом өсөх хямрал юм. Энэ нь яаралтай тусламж шаарддаг нөхцөл байдал бөгөөд эмчлээгүй тохиолдолд ноцтой үр дагаварт хүргэж болно. Артерийн гипертензийн улмаас урт хугацаанд нүдэнд (ретинопати), зүрхэнд (кардиомиопати, титэм судасны эмгэг, миокардийн шигдээс), тархинд (тархинд цус харвалт) эсвэл бөөрөнд (цусны даралт ихсэх нефропати) зэргээр олон тооны бай эрхтнүүдэд гэмтэл үүсэх аюултай.